پرسیده بود: چرا دوستش داشتی؟!
گفته بودم: به خاطر اون همه دروغی که می گفت  و بلند خندیده بودم.
گفته بود:  مسخره بازی در نیار، دارم جدی حرف می زنم.
رویم را برگردانده بودم، تا اشک هایی که چشم هایم را لبریز کرده بود، نبیند.

پی نوشت۱: برای تمام دروغ هایی که باز هم گفتی ممنون!

پی نوشت ۲: دلم و راه نفسم به قدر تمام دنیا گرفته.

پی نوشت ۳: پی نوشت ۲ مال امروز نیست.چند وقتی می شود، که از نوشتنش گوشه ی دفترم
گذشته. دوست داشتم ثبتش کنم.فقط همین...